loading...
بدنسازی
arash.ocx بازدید : 279 یکشنبه 01 خرداد 1390 نظرات (0)

  

امروز بلاگ ۱ ساله شد تولدش مبارک  . مرسی از همراهی شما دوستان

 

پیچ خوردگی چیست ؟
پیچ خوردگی درواقع کشیده شدن رباط است.رباط ها استخوان ها را به هم مفصل می کنند وباعث می شوندکه در جای خودشان حرکت کنند.
معمولا قوزک پا بیشتر دچار پیچ خوردگی می شود .این پیچ خوردگی می تواند اتفاث بیفتد وقتی که یک دفعه مچ پا پیچ می خورد یا وقتی نیروی زیادی به مفصلتان وارد می کنید( مثل وقتی که بعد از پرش فرود نادرستی روی پاهاتان داشته باشید.) بیشتر پیچ خوردگی های قوزک در حال فعالیت های ورزشی پا وقتی که روی سطح ناصافی راه بروید یا بدوید اتفاق می افتد .
علائم پیچ خوردگی قوزک پا عبارتند از:
▪ درد
▪ باد کردگی
▪ کبودی
▪ عدم نوانایی در راه رفتن یا تحمل وزن روی مفاصل
▪ سفت شد گی
جدی بودن پیچ خوردگی بستگی به این دارد که چه قدر رباط ها کشیده یا سفت شده باشند. اگر پیچ خوردگی ملایم باشد،احتمالا درد و باد کردگی زیادی وجود نداردو فقط ممکنه رباط ها یک کمی کشیده شده باسند.اما اگر جدی باشد ممکنه یک یاچند تا از ریاط ها پاره شده باشند و مفاصل باد کرده به شدت درد ناک باشتد.

● چگونه پیچ خوردگی قوزک پا تشخیص داده می شود ؟
معمولا دکتر با استفاده از اطلاعاتی در مورد چگونگی وقوع آسیب و معاینه کردن تشخیص می دهد ویا ممکنه برای اطمینا ن از عدم شکستگی در خواست پرتو نگاری بکند .

● چگونه پیچ خوردگی قوزک پا درمان می شود؟
استفاده می کنند Elevation بیشتر دکتر ها از
RICE approach–Rest, Ice, Compression که به صورت زیر است:
استراحت :
بهتره که به تمام یا قسمتی از قوزک پا که آسیب دیده استراحت بدهیم.
▪ یخ :
استفاده از کیسه ،ماساژ یا حمام یخ می تواند به کاهش باد کردگی ، درد وخون مردگی کمک کند .
▪ کمپرس کردن :
بستن قوزک پا بهترین روش برای جلوگیری از، درد وخون مردگی است و مدتش ۱ تا ۲ روز بعد از آسیب یا بیشتر بستگی به میزان آسیب دارد .
▪ بلند کردن :
بالا بردن قوزک پا تا نزدیک قلب می تواندبه جلوگیری از باد کردگی وکاهش کبودی کمک کند ودر صورت امکان ۲ تا ۳ ساعت در روز انجام شود .

● آیا نیازی به استفاده از ساپورتریا مچافظ هست؟
این بستگی به میزان آسیب دیدگی و نحوه درمان دارد.شما ممکنه به استفاده از انواع پلاستیکی یا فایبر گلاسش برای ده روز تا شش هفته نیاز داشته باشید.در واقع ساپورترمی تواند استخوان ها و رباط های صدمه دیده را ثابت نگه دارد و از جا به جایی آن ها ممانعت کند که نتیجه آن کاهش درد وپیشرفت در روند بهبودی است.

● چه مدت بعد می توانم دوباره ورزش را شروع کنم؟
این بستگی به میزان جدی بودن آسیب دیدگی دارد اگر ملایم باشد خیلی زود می توانید برگردید.(مثلا ۱ تا سه روز بعد از آسیب دیدگی).
ورزش های به خصوصی وجود دارد که می تواند عوارض بعدی را کاهش دهد .می توان از ساپورتر یا محافظ برای جلوگیری از آسیب دیدگی قوزک پا استفاده کرد .

● چه داروهایی برای کاهش درد مفید است ؟
برای کاهش درد می توان ازاستامینوفن( تیلنول)یا ایبوپروفن( آدویل،موترین،نئوپرین) استفاده کرد.

● بهترین طریق استفاده از یخ چیست ؟

گذاستن یخ در روی محل آسیب دیده می تواند خیلی موثر باشد ودر ضمن باید با احتیاط انجام شود چون اگر یخ به مدت طولانی روی محل بماند ممکن است سرما به اعصاب آسیب برساند.می توانید تا ۲۰ دقیقه یخ را روی محل قرار دهید.وقتی موضع بی حسی گردید می توانید یخ رابردارید. یخ درمانی شامل حمام ، کیسه و ماسا ژ یخ است.از یخ درمانی هر ۴-۲ ساعت یکبار در سه روز اول پس از آسیب دیدگی استفاده کنید .
برای کیسه یخ ، یک کیسه پلاستیکی را پر از تکه های یخ کنید . محل صدمه دیده را با یک تکه پارچه نازک نمناک ببندید و کیسه یخ را روی آن قرار دهید وروی آن هم با یک بانداژ انعطاف پذیر ببندید تا کیسه یخ را در محل خودش نگه دارد .
برای حمام یخ ، یک تشت بزرگ را پر از آب ویخ کنید و قوزک پایتان را در آن قرار دهید تا بی حس شود.
برای ماساژ یخ ، یک مقدار آب را در یک فنجان منجمد کنید و بعد بالای یخ را از فنجان جدا کنید بعد فنجان را روی محل آسیب دیده برگردانید طوری که بالای یخ روی محل آسیب دیده قرار بگیردوبا گرفتن انتهای فنجان روی محل را به صورت دایره وار ماساژ دهید.یخ را روی هر نقطه ای بیش از ۳۰ ثانیه نگه ندارید .

● به چه صورتی محل پیج خوردگی را ببندم ؟
ابتدا یک تکه پارچه را به صورت ن*** شکل ببریدو آن رادو طرف مفصل قوزک پا به شکل زیر قرار دهید.
سپس روی آن رابا باند انعطاف پذیر ببندید. طوری که پاشنه پا آزاد باشد.و روی آن را با نوار چسب های بزرگ غیر الاستیک به صورت زیر بپوشانید.

● چگونه می توانم جلوی صدمات مجدد را بگیرم؟
وقتی دکتر به شما گفت میتوانید مجددا ورزش را شروع کنید بهتر است ۱ تا ۲ ماه دیگه نیزاز ساپورترهای نیمه سخت برای جلوگیری از صدمات مجدد استفاده کنید .پوشش های مخصوصی نیز برای این منظور وجود دارد .بعد از به بهبودی کامل می توانید قوزک پا را مرتب ورزش بدهید این کار باعث تقویت عضلاتی که محافظ رباط ها هستند میشه و از آسیب دیدگی مجدد جاوگیری می کند.

arash.ocx بازدید : 535 شنبه 31 اردیبهشت 1390 نظرات (0)

 

 

 

 

ادعای عجیب شهریار
شهریار کمالی در مطلبی که به تازگی در یکی از نشریات معتبر بدنسازی نوشته، حرف‌های عجیبی مطرح کرده است. او درباره رژیم غذایی دوران آماده‌سازی خود گفته روزی 11 وعده غذا می‌خورد که در 7 وعده آن، هر دفعه نیم کیلو گوشت مصرف می‌کند تا روزانه 700 گرم پروتئین مورد نیازش را از طریق گوشت تأمین کند.
همچنین یک وعده نوشیدنی پروتئینی و 15 سفیده تخم‌مرغ، دیگر منابعی هستند که کمالی پروتئین مورد نیاز روزانه‌اش را تأمین می‌کند تا در مجموع روزی 900 گرم پروتئین به دست بیاورد.
حرف‌های شهریار کمالی در این باره، موجب ابهاماتی شده است. خیلی‌ها معتقدند هیچ آدمی نمی‌تواند روزی 5/3 کیلو گوشت بخورد و همچنان سالم باشد! در میان بدنسازان حرفه‌ای هم هیچ کس تا به حال حرف 11 وعده غذایی را نزده بود؛ یعنی شهریار در طول شبانه‌روز و حتی در ساعات خواب، تقریباً هر 2 ساعت یک بار باید یک وعده غذایی داشته باشد.
خیلی‌ها معتقدند بدنسازان حرفه‌ای درباره نحوه آماده‌سازی خود، گاهی اوقات اغراق می‌کنند و یا بعضی از ترفندها را هیچ وقت نمی‌گویند، اما ادعای 11 وعده غذایی و 5/3 کیلو گوشت، بیش از حد باورنکردنی است.

سیلویو ساموئل در زندان!
سیلویو ساموئل بدنساز برزیلی‌الاصل که در یک سال گذشته مشکلات زیادی داشته، هفته گذشته دستگیر و روانه زندان شد! علت دستگیری او، خشونت خانگی علیه همسرش اعلام شده است. گفته می‌شود ساموئل با اسلحه، همسرش را تهدید کرده و فعلاً به صورت موقت در بازداشتگاه به سر می‌برد.
ساموئل پس از یک دوره موفقیت‌آمیز، از دو سال پیش افت کرد و سال پیش هم به‌طور اتفاقی متوجه شد قلبش بیش از حد بزرگ شده است. همین مسأله باعث شده بود که او مدتی از صحنه مسابقات دور بماند. او امسال قصد داشت بار دیگر به صحنه مسابقات بازگردد که با این اتفاق، بعید است فرصت چندانی برای آماده سازی داشته باشد.

بازگشت افسانه‌ها به صحنه
برگزاری اولیه دوره مسابقات «قهرمانی پیشکسوتان حرفه‌ای جهان» قطعی شد. در این مسابقه که اواسط آذرماه برگزار می‌شود، حضور چند بدنساز نامدار مثل رونی کولمن و دکستر جکسون قطعی است. از جمع قهرمانان سابق المپیا، سمیر بن‌نوت اعلام آمادگی کرده و باید به این لیست نام‌هایی مثل میلوش سارسف، تروی آلوز، وینس تایلور، پل دیلت و پاول یابلونیسکی هم اضافه کنیم.
نکته قابل توجه اینکه، برندگان این مسابقه که مختص بدنسازان مسن است، جایزه نقدی خوبی می‌گیرند و همین مسأله باعث افزایش انگیزه‌های آنان شده است.

یک مارکوس در نروژ
انجام سفرهای تبلیغاتی یکی از منابع درآمدی بدنسازان محسوب می‌شود. بدنسازان سرشناس در طول سال معمولاً به کشورهای متعددی سفر می‌کنند تا به لطف برگزاری تورهای آموزشی، سخنرانی و... درآمدی کسب کنند. در هفته گذشته لی پریست به آفریقای جنوبی سفر کرد و مارکوس رول هم به نروژ رفت تا در آنجا هم محصولات اسپانسرش «آتیمیت» را تبلیغ کند و هم با حضور در باشگاه‌های مختلف، درآمدی داشته باشد.

arash.ocx بازدید : 479 شنبه 31 اردیبهشت 1390 نظرات (0)

 

 

کول‌ها (ترپز) عضلات قوئی هستند که هیبتی را در دیدگان مجسم می‌کنند کول‌ها، مظهر قدرت هستند به خاطر داشته باشید که با اجرای حرکات نرمشی و اجرای ورزش‌های مفرح به کول‌های حجیم دست نخواهیم یافت و تنها راه رسیدن به این مهم در بلند کردن وزنه‌های سنگین است.
ترپز یا عضلات ترپزیوس (کول) در بخش فوقانی پشت بدن قرار دارند و از سمت بالا به عضلات گردن و سرشانه متصل و از پائین نیز تا بخش میانی پشت کشیده شده‌اند.
با وجودی که عمده‌ترین حرکت برای تمرین کول حرکت شراگ است، ولی عضلات کول تقریباً در هر حرکتی که در آن نیاز به بلند کردن وزنه به سمت بالا است دخالت دارند. برای مثال حرکات ددلیفت، حرکت یک ضرب وزنه‌برداری، دوضرب وزنه‌برداری، اکثر پرس‌ها، زیربغل با هالتر خم و رونیگ (قایقی) و حتی در حرکت جلوبازو با هالتر نیز نیاز به همکاری و متعادل‌سازی سایر عضلاتی که به‌صورت مستقیم درگیر هستند به وسیله عضله کول می‌باشد و این دلیل اصلی است که کول‌های قوی به‌عنوان یک سرمایه در جهت افزایش قدرت کلی بدن به حساب می‌آیند. متأسفانه رشد و توسعه این عضلات اغلب نادیده گرفته می‌شود.
یکی از دلایل عدم توجه کافی به این بخش از عضلات بدن محدود بودن دامنه حرکتی در حرکات مربوط به این عضله می‌باشد. برخی از بدنسازان مبتدی به راحتی از خیر اجرای حرکاتی که در موقع اجرای آنها احساس خوبی ندارند می‌گذرند. درعوض ترجیح می‌دهند حرکتی را حتی بیشتر از حد نرمال آن انجام دهند که در موقع اجرای آن احساس خوبی دارند. درضمن یک مشکل دیگر نیز در تمرین عضلات کول وجود دارد و آن‌ هم اینست که در اکثر عضلات کول خیلی سریع به تمرین پاسخ می‌دهند و اگر رشد آنها از رشد سرشانه‌ها پیشی بگیرد آن ‌موقع است که باعث می‌شود شانه‌ها باریک‌تر به‌نظر برسند و رشد بیش از حد کول‌ها می‌تواند به فرد ظاهر قوزدار بدهد و باعث شود که سندرم معروف نداشتن گردن در فرد ظاهر شود.
با این اوصاف اگر عضلات کول از رشد و توسعه کافی برخوردار نشوند آن‌موقع است که بالاتنه، باریک و ضعیف به‌نظر خواهد رسید بدین ترتیب رشد بخش‌های محاطی بدن به دلیل ناتوانی در بلند کردن وزنه‌های سنگین متوقف خواهد شد. هیچ شک نکنید، اگر خواستار افزایش قدرت بالاتنه هستید پس مطمئن باشید که به کول‌های قوی نیاز دارید. در ادامه یک برنامه برای عضلات کول آورده شده است که باعث افزایش حجم و قدرت در این عضلات و عضلات فوقانی پشت می‌شود. این برنامه را هفته‌ای یک‌بار اجرا کنید.
شراگ
شراگ یک حرکت کلاسیک سازنده عضلات کول است. با وجودی که این حرکت معمولاً با هالتر انجام می‌گیرد ولی با دمبل می‌توان این حرکت را با آزادی حرکتی بیشتری اجرا کرد. (هالتر مخصوص حرکت کول به شکل لوزی است نیز یک انتخاب خوب به حساب می‌آید). اجرای حرکت شراگ به وسیله دستگاه اسمیت به دلیل محدودیت دامنه حرکتی آن توصیه نمی‌شود. ضمناً از چرخاندن مفصل سرشانه در بخش فوقانی این حرکت اجتناب کنید چون با این کار استرس نامتعارفی را بر روی روتی تور کاف سرشانه وارد می‌سازید. اگر واقعاً قصد انجام این کار دارید پس حتماً آن را با وزنه سبک انجام دهید. پیشنهاد می‌شود حرکت شراگ را به وسیله دمبل و به‌صورت نشسته اجرا کنید تا بدین ترتیب میزان تقلب در اجرای این حرکت را به حداقل برسانید. استفاده از بند لیفت نیز در موقع اجرای حرکت شراگ جزء موارد مهم می‌باشد چون در حرکت شراگ می‌بایست از وزنه‌های سنگین استفاده کنید و بند لیفیت باعث تقویت قدرت گیرش و هم‌چنین فشار کمتر بر روی مچ دست می‌شود. حرکت شراگ با دمبل را با گرفتن دمبل‌های سنگین‌ در بین کف دست شروع کرده و با بالا آوردن سر شانه به سمت بالا آن را انجام دهید. پس از رسیدن به بالاترین نقطه از دامنه حرکت به مدت ۲ ثانیه در همان نقطه مکث کنید و سپس آرام و با کنترل دمبل‌ها را تا پائین‌ترین جای ممکن به سمت پائین هدایت کنید.
این حرکت را برای ۳ ست ۱۰ تکراری انجام دهید.
کول با هالتر
اغلب از آن به‌عنوان یک حرکت سرشانه نیز نام برده می‌شود. به هر حال حرکت کول با هالتر بر روی عضلات کول تأثیر زیادی دارد. برخی افراد با گرفتن نزدیک فاصله دست‌ها بر روی میله هالتر احساس می‌کنند که فشار بیشتری بر روی عضلات در این حرکت نیز از وزنه سنگین استفاده کنید و هالتر را با یک ریتم ثابت به سمت بالا بیاورید و دقت کافی را نیز به مسیر پائین رفتن داشته باشید. به‌منظور جلوگیری از کشیدگی مچ دست تا حدممکن در موقع بالا آوردن هالتر آرنج‌ها را بالا بکشید. برای این حرکت ۸ تا ۱۰ تکرار را با فرم صحیح اجرای حرکت و یک تا سه تکرار هم به‌صورت تقلبی (یا همان ضربه زدن) در نظر بگیرید و در مجموع ۳ ست را بدین منوال اجرا کنید.
پاور کلین
این حرکت نه تنها یک حرکت عالی برای پرورش کول‌ها است بلکه یکی از بهترین حرکات برای بالا بردن قدرت کارکردی به‌حساب می‌آید برای مثال این حرکت یک حرکت عالی برای آن‌دسته از ورزش‌کاران است که خواستار افزایش ارتقاء پرششان هستند به‌منظور اجرای این حرکت پاها را در حالت ایستاده به اندازه عرض شانه باز کنید و سپس با فاصله کمی بیشتر از عرض شانه هالتر را در میان دستتان بگیرید و با حفظ قوس صحیح کمر هالتر را به‌صورت انفجاری با نزدیک‌ترین فاصله نسبت به بدن تا روی گردن بالا بیاورید دقیقاً مثل حرکت دوضرب وزنه‌بردارها و سپس آن را با کنترل بر روی زمین بگذارید. البته در نوع اجرای آن برای مقاصد بدنسازی معمولاً از گذاشتن هالتر بر روی زمین کولشان می‌آید و درصورتی‌که برخی دیگر اذعان می‌دارند که نوع باز گرفتن میله هالتر به کول‌هایشان بیشتر فشار وارد می‌سازد.
به‌منظور پی بردن به کارائی آن هرکدام از دو نوع اجرای حرکت را امتحان کنید، تا ببینید که کدام‌یک در مورد شما سنخیت دارد. حرکت کول با هالتر حرکتی است که برخی از افراد در اجرای آن احساس ناراحتی می‌کنند. یک‌سری از افراد به‌اصطلاح کارشناس آن را به دلیل وارد کردن کشش بیش از حد به سر شانه‌های از لیست حرکاتشان حذف کرده‌اند واقعیت این است که تمامی حرکات بالاتنه بسته به نوع حرکت درجاتی از استرس را به سرشانه وارد می‌سازند.
قانون طلائی بدنسازی این‌طور می‌گوید اگر به شما صدمه می‌زند آن را انجام ندهید.
در طول تکرارها اجتناب می‌شود و هالتر در نزدیک‌ترین نقطه اتصال وزنه‌ها به زمین ثابت می‌شود و سپس دوباره از همان نقطه به‌صورت انفجاری به سمت بالا پرس می‌شود که در این حالت معمولاً وزنه کمتر از نوع قبلی می‌باشد. به هر حال برای این حرکت نیز از وزنه‌ای سنگین استفاده کنید و آن را برای ۲ست ۴تا۶ تکراری انجام دهید. نکته مهم در موقع اجرای این حرکت حفظ فرم صحیح اجرای حرکت می‌باشد چون این قبیل حرکات مستعدترین حرکات برای صدمه‌دیدگی مفاصل بدن هستند.
رونیگ (قایقی) آرنج بالا
حرکت رونیگ یا قایقی یکی از عالی‌ترین حرکات برای کل عضلات پشت به حساب می‌آید که بیشتر تأکیدش بر روی عضله رامبیود است که با کمی تغییر در موقعیت دست‌ها می‌توان آن را مبدل به یک حرکت وارد کننده فشار بر روی عضلات بالائی زیربغل و کول نمود.
تنها فرق این حرکت با اجرای حرکت رونیگ با استفاده از دسته موازی (Vشکل) و با فرم نرمال آن به‌صورت فقط قوس کامل در کمر یعنی قوس کامل به بدن. در نزدیک نگه‌داشتن آرنج‌ها به بالاتنه در موقع اجرای حرکت است و در عوض بالا آوردن و دور کردن آنها از بالاتنه می‌باشد. این کار باعث شیفت پیدا کردن (انتقال) فشار به بخش فوقانی عضلات پشت می‌شود. ضمن این‌که با اجرای این حرکت بدین منوال به دلیل کاهش قدرت اهرم‌بندی بدن مجبور خواهید بود از مقدار وزنه تمرینی‌تان تا حدودی بکاهید.
این حرکت ضخامت قابل ملاحظه‌ای به عضلات پشت می‌داهد. این حرکت را با دامنه کامل حرکتی آن اجرا کنید یعنی به حداکثر کشش و انقباض در آن برسید. آن حرکت را برای ۲ست ۱۲ تکراری انجام دهید. توسعه عضلات ترپز (کول) باعث تکمیل یک فیزیک بدنی قدرتمند می‌شود. اگر عضلات کولتان خیلی سریع به این برنامه پاسخ دادند می‌توانید این برنامه را به‌صورت یک هفته در میان اجرا کنید تا دچار عدم تناسب در رشد سر شانه‌ها و کول نشوید. توسعه کامل عضلات کول می‌تواند به میزان قابل توجهی بر حجم کلی بالاتنه بیافزاید. بنابراین رشد آنها جزء ضروریات افزایش قدرت بالاتنه می‌باشد. با تلاش و جدیت تمام این برنامه را چند هفته دنبال کنید و سپس افزایش حجم و قدرت را در عضلات کول و بالاتنه به‌صورت یک‌جا مشاهده کنید.
تمرین کول
عضله کول یا ترپیزیوس، یک عضله صاف مثلثی شکل است که از پشت گردن به سمت بیرون و پایین تا میانه ستون فقرات و بین دو استخوان کتف کشیده شده است. هنگام گرفتن فیگور جفت بازو از پشت، این عضله کانون توجه بالاتنه می شود.

علاقمندان به بدنسازی، عاشق این عضله در فیگور کول هستند: هر چه برجسته تر باشند و بیشتر گردن را بپوشاند، بهتر می پسندند!

معمولا، این عضله را روز تمرین سرشانه کار می کنند، اما آنرا می توان در روز تمرین زیربغل هم گنجاند. زیرا این عضله، عملا، بخشی از عضلات پشت است. همچون ساق، تمرینهای کمی برای کول وجود دارد اما همچون ساقهای حجیم، کولهای برجسته هم نشانه بدنساز بودن به حساب می آیند. فیگور زیربغل از پشت یا کول، بدون کولهایی قوی، به چه درد می خورند؟ و اگر کولها، برجسته و حجیم باشند، این فیگورها، چه تاثیری بر تماشاگران خواهند داشت!

حرکتهای کول

حرکتهای اصلی کول عبارتند از:
  • شراگ و انواع گوناگونش
  • کشش ایستاده
حرکتهای زیر، هر چند تاثیر مستقیم دو نوع حرکت یاد شده را ندارند اما باعث تقویت کول می شوند:
  • ددلیفت – یکی از بهترین دو حرکت بدنسازی (دیگری، اسکوات است) که می توانید انجام دهید.
  • پرسهای بالای سر
  • تمرینهای وزنه برداری مثل کندن و پرس یا کندن تا روی سینه
شراگ

این تمرین را می توان با هالتر، دمبل، انواع دستگاههای پرس سینه یا دستگاه اسمیت، و جلو یا پشت بدن (شراگ از پشت را لی هنی متداول کرد) انجام داد.

برای انجام شراگ با هالتر معمولی، بایستید و درحالیکه دستهایتان صاف هستند، هالتر را در مقابلتان بگیرید. مثل "شانه بالا انداختن"، شانه هایتان را تا جایی که می توانید بالا بکشید و سعی کنید که به گوشهایتان نزدیک شوند. کمی مکث کنید، عضلات کول را کاملا منقبض نمایید، به آرامی پایین بیایید و حرکت را دوباره تکرار کنید.

کول هالتر

این تمرین را معمولا خیلی سنگین می توان انجام داد. بنابراین از اضافه کردن وزنه به هالتر، نگران نباشید. قبلا، برخی بدنسازان عادت داشتند که هنگام بالا کشیدن هالتر، شانه هایشان را عقب دهند اما این کار، واقعا هیچ تاثیری در کارایی تمرین ندارد.

برخی انواع دیگر:
شراگ را می توانید به سبک لی هنی هم انجام دهید. به این ترتیب که هالتر را از پشت بگیرید. مخالفت با منطق هنی دشوار است:
"عضله کول، پشت بدن قرار گرفته است، پس هالتر هم باید پشت باشد."

شراگ از پشت
این شیوه انجام تمرین، کمی تفاوت دارد. هر چند دامنه حرکت این تمرین، نسبت به حالت عادی، خیلی کمتر است اما تاثیر خوبی دارد!
  • گونه دیگر، محبوب خود من است و در واقع، ترکیبی از دو حرکت است: یک شراگ دست باز (دستها بفاصله 12 اینچ – حدود 30 سانتیمتر) که طی آن میله را مثل کشش ایستاده بالا می آورید و همزمان، شانه هایتان را مثل شراگ معمولی بالا می کشید.
گونه ای دیگر
هنگام بالا کشیدن شانه ها، میله، بیش از یکی دو اینچ (5 سانتیمتر) بالا نمی آید. در بالاترین نقطه دامنه حرکت، سرهای قدامی و جانبی عضله سرشانه هم بکار می افتند.
کشش ایستاده

این حرکت، علاوه بر کول، سرهای قدامی و جانبی عضلات سرشانه را هم بکار می اندازد. برای انجام این حرکت، بایستید و درحالیکه دستهایتان صاف هستتند، میله هالتری را نگه دارید. دستهایتان را بفاصله حدود 8 اینچ (حدود 20 سانتیمتر) از یکدیگر و بطوریکه کفشان بسمت بدن باشد، بگیرید. بگذارید میله روی رانتان آویزان باشد.

میله را بموازات بدن – نزدیک بدن، بدون تماس – تا نزدیک چانه، بالا بکشید. سپس به آرامی پایین بیایید و حرکت را تکرار نمایید.

در طول حرکت، آرنجها باید بالاتر از میله قرار داشته باشند. البته، بجای میله هالتر، می توان از دمبل یا قرقره پایینی دستگاه سیم کش هم استفاده کرد.

ددلیفت

ددلیف را معمولا حرکت کول به حساب نمی آورند اما باعث تقویت آن می شود. درصورتیکه کول را در روز تمرین زیربغل کار می کنید، برای اعمال فشار بیشتر، پس از ایستادن در هر تکرار، یک شراگ هم بروید.


برنامه های کول

در ادامه، برای هر یک از سطوح مبتدی تا پیشرفته، برنامه هایی مناسب ارائه می شوند:

مبتدی
برای کسانی که تابحال، برنامه تمرین کول نداشته اند
  • شراگ (معمولی) – 2 ست 8 تا 10 تکراری – با توجه به اینکه اغلب مبتدیان، برنامه تمام بدن دارند (تمام عضلات در یک جلسه)، همین 2 ست، کفایت می کند. هر گاه 6 ماه تمرین کردید و شاهد پیشرفتهای خوبی بودید، می توانید آماده صعود به مرحله متوسط شوید.
متوسط
بعنوان بخشی از یک برنامه چند عضله، در برنامه سرشانه گنجانده شود
  • شراگ از پشت (سبک هنی) – 2 ست 8 تا 10 تکراری
  • کشش ایستاده – 2 ست 8 تا 10 تکراری
پیشرفته
برای بدنسازان پیشرفته
  • شراگ از پشت – 2 ست 8 تا 10 تکراری
  • شراگ دست باز – 2 ست 6 تا 8 تکراری
  • کشش ایستاده – 2 ست 8 تا 10 تکراری
اگر عضلات کولتان واقعا ضعیف هستند، 1 ست به هر یک از تمرینهای شراگ از پشت و کشش ایستاده اضافه کنید. بدین ترتیب، مجموعا 8 ست انجام خواهید داد.

چون تمرین کول، معمولا پس از تمرینهای سرشانه یا زیربغل انجام می شود، نیازی به گرم کردن مجدد نیست اما اگر احساس می کنید که عضله کولتان آمادگی لازم برای شروع تمرینهای مربوطه را ندارد، می توانید با یک ست 15 تکراری سبک، گرمش کنید.

تکرارها و وزنه ها

حداکثر وزنه ممکن را در اولین ست بزنید. سپس برای ست دوم، وزنه را کم کنید. وزنه ها را طوری انتخاب نمایید که بیش از تکرارهای تعیین شده برای هر تمرین را نتوانید انجام دهید. شاید برخی بدنسازان مشتاق بخواهند بیش از مقدار پیشنهادی بالا تمرین کنند اما واقعا نیازی نیست. همان تعداد ست و تکرار معین را با تمام قدرت و تا سرحد بریدن انجام دهید، کفایت می کند. اگر درست و با تمام توان تمرین کنید، قادر به تمرین بیش از این مقدار هم نخواهید بود. بعبارت دیگر، باید وزنه های سنگین بزنید و آنقدر تکرار کنید که دیگر نتوانید.
حتما این برنامه ها را امتحان کنید و نتیجه را به چشم خود ببینید.
arash.ocx بازدید : 706 چهارشنبه 28 اردیبهشت 1390 نظرات (0)

 

  

 

 

يكي از موضوعات بسيار مهم براي ورزشكاران استفاده از مكمل‌هاي غذايي است و اينكه چه بخورند،‌ چه مقدار بخورند و چه وقت بخورند؟ در نظر داشته باشيد يك رژيم مكمل غذايي بعضي مواقع مي‌تواند بي‌اثر باشد مثل اينكه از زيبايي يك جنگل به خاطر درختان آن غافل شويم. يعني هدف اصلي مصرف مكمل‌ها را فراموش كنيم و متوجه نشويم دقيقا يك بدنساز موفق، چه كاري انجام مي‌دهد.

سلول‌هاي بدن ما به ويژه سلول‌هاي عضلاني براي متابوليسم مناسب و رشد و نگهداري خودشان به واكنش‌هاي بيوشيميايي معين تكيه مي‌كنند. براي انجام اين واكنش‌ها احتياج به ويتامين‌هاي ويژه‌اي است كه به تجزيه و تسهيل واكنش‌هاي بدن كمك مي‌كنند. بدون اين ويتامين‌ها هيچ اتفاقي روي نمي‌دهد، حتي اگر يكي از اين مواد ضروري ناقص باشد،‌ يك بدنساز پيشرفته مي‌تواند دچار مشكل شود يا حتي پيشرفت وي متوقف شود. اگر اين ويتامين‌ها نباشند،‌ توليد انرژي يا رشد ماهيچه‌ها به زحمت انجام مي‌شود و توده عضلاني شروع به تحليل رفتن مي‌كند و تراكم استخوان‌ها رو به زوال خواهد گذاشت و همه سيستم‌هاي بدن شروع به ضعف مي‌كنند. بیشتر اوقات ما مواد ضروري بدن را فراموش مي‌كنيم و تنها به مواد انرژي‌زا مثل كربوهيدرات‌ها و پروتیين‌ها و چربي‌ها توجه داريم. ويتامين‌ها به دو بخش تقسيم مي‌شوند، ويتامين‌هاي محلول در چربي و محلول در آب؛ ويتامين‌هاي محلول در چربي شامل (K, E, D, A) هستند و به اين نام مشخص شده‌اند و در بافت چربي بدن ذخيره مي‌شوند و نبايد روزانه دوباره ذخيره شوند، زيرا افزايش ميزان اين ويتامين‌ها به مسمويت منتهي مي‌شود و در ذخيره آن بايد دقت كرد.

همه ويتامين‌هاي محلول در آب (به جز ويتامين C) به صورت كلي تركيب شده هستند با ويتامين B و Complex B (شامل ويتامين‌هاي 1B و 2B و 3B و 6B و 12B و بيوتين و پانتونيك اسيد) چون اين ويتامين‌ها محلول در آب هستند، به سختي وارد بافت چربي مي‌شوند بنابراين در بدن ذخيره نمي‌شوند و مقدار زيادی از آنها دفع مي‌شود و دچار مسموميت نمي‌شوند. اين ويتامين‌ها به طور مداوم بايد در يك رژيم بدنسازي مورد استفاده قرار گيرند.

 

1ـ ويتامين 12Vitamin B

عملكرد‌هاي اين ويتامين زياد هستند، از جمله شركت در متابوليسم كربوهيدرات و نگهداري از بافت عصبي و تحريك عضلات توسط اعصاب و شركت در عملكرد انقباض و توازن و رشد عضلات نقش دارد. ويتامين 12B از غذاهايي با منشا حيواني به دست مي‌آيد بنابراين آن دسته از ورزشكاراني كه يك رژيم گياهي سخت را ادامه مي‌دهند،‌ بايد در رابطه با اين مكمل‌هاي ويتامين 12B با يك پزشك مشورت كنند. براي برطرف كردن كمبود اين ويتامين تزريقات 12B در بين ورزشكاران متداول است، به طوري كه آنان معتقدند كه 12B عملكرد را بهتر مي‌كند.

2ـ بيوتين

در تحقيقات انجام شده مشخص شده است كه بدنسازان مشكل زيادي در حفظ مقدار سطح طبيعي آن دارند و علت اين مشكل خنثي كننده بيوتين است كه ماده‌اي به نام اويدين است. اويدين در سفيده تخم‌مرغ خام كه يك ماده اساسي براي ورزشكاران است، وجود دارد بنابراين بدنسازان با كمبود بيوتين روبه‌رو مي‌شوند. بيوتين نقش حياتي در متابولسيم اسيد‌هاي آمينه و تهيه انرژي از بسياري از منابع را دارد.

3ـ ويتامين 2B (ريبوفلاوين)

ويتامين 2B در توليد انرژي كه از سه مرحله تشكيل شده, شركت دارد و قدري هم با متابولسيم پروتیين مربوط است و يك نسبت قوي بين جرم بدون چربي بدن و 2B وجود دارد.

مطالعات نشان داده كه زن‌ها بيشترين احتياج 2B را در سطح فعاليت نرمال دارند و علاوه بر آن ثابت شده كه مكمل 2B تحريك‌پذيري ماهيچه‌ها را بالا برده و در تمرين ورزشكاران ماده اساسي است.

4ـ ويتامين A

بيشتر ما ويتامين A را كمك كننده بينايي مي‌دانيم اما بدنسازان به منفعت‌هاي ديگر آن نيز احتياج دارند. يكي از فعاليت‌هاي ديگر ويتامين A شركت در ساختن پروتیين، فرآيند اصلي رشد ماهيچه است. دوم در توليد گليكوژن كه سوخت ذخيره شده براي فعاليت‌هاي بيشينه و شديد است و شكل اساسي مقدار اندك آن در بدن بدنسازان است.

5ـ ويتامين E

ويتامين E يك آنتي اكسيدان قوي است و از غشاي سلول‌ها محافظت مي‌كند و از آنجا كه بيشتر فرآيندهاي متابوليكي بدن باعث رشد سلول‌هاي ماهيچه‌اي مي‌شوند، به سلامت غشاي سلولي وابسته‌اند. اين ويتامين اهميت به سزايي دارد. علاوه بر آن، آنتي اكسيدان‌ها به كاهش تعداد راديكال‌هاي آزاد در بدن كمك مي‌كنند و مانع تغييرات سلولي و تخريب آن و حتي سرطان مي‌شود.

6ـ ويتامين 3 B (نياسين)

اين ويتامين در نزديك به 60 فرآيند متابوليك مربوط با توليد انرژي دخيل است و به دليل سوخت حركتي، براي بدنسازان اهميت ويژه‌اي دارد. تحقيقات نشان مي‌دهد ورزشكاران بيش از غير ورزشكاران به 3B نياز دارند. علاوه بر اينها 3B به گشاد شدن عروق منجر مي‌شود و در ميدان مسابقه به ورزشكار كمك زيادي مي‌كند اما بايد توجه كرد در حين مسابقه و در طول تمرين چون در سوختن چربي‌ها اختلال وارد مي‌كند، نبايد استفاده شود.

7ـ ويتامين D

نقش اصلي آن در جذب كلسيم و فسفر است. كلسيم در انقباض‌ها عنصر اصلي است. اگر ذخاير مناسبي از كلسيم در دسترس ماهيچه‌ها قرار نگيرد، انقباض‌هاي قوي و سخت ماهيچه‌ها را نمي‌توان تحمل كرد. البته كلسيم باعث تراكم استخوان‌ها نيز مي‌شود. در مورد فسفر فراموش نكنيد كه به ايجاد انقباض ماهيچه‌اي سريع و قوي منجر مي‌شود كه در اثر حركت‌ها و تمرينات با وزنه است. همچنين فسفر براي ساختن ATP (مولكول انرژي) به كار مي‌رود.

اين ماده مغذي كه در غذاهاي خشك به ميزان بالا وجود دارد،‌ بايد در ليست غذاي بدنسازان قرار گيرد. پس به نوشيدن حداقل يك ليوان شير كم چربي يا بدون چربي در هر روز عادت كنيد، البته به دنبال غذاهاي غني شده با ويتامين D هم باشيد.

8ـ ويتامين 1B (تيامين)

تيامين از ويتامين‌هايي است كه براي متابولسيم پروتیين و رشد مورد نياز است. تيامين همچنين در تشكيل هموگلوبين نقش دارد. همانطور كه مي‌دانيد، در ورزش‌هاي هوازي انتقال اكسيژن ضروري است پس ويتامين 1B در تحمل افزايش سطح تمرين اهميت دارد و از جمله ويتامين‌هاي اندكي است كه عملكرد را افزايش داده و به مقدار زياد، مورد نياز ورزشكاران است و مقدار نياز به آن متناسب با شدت فعاليت است.

9ـ ويتامين 6B (پيريدوكسين)

از جمله فعاليت‌هاي آن شركت در متابوليسيم پروتیين، رشد و بهينه‌سازي كربوهيدرات‌ها است و تنها ويتاميني است كه به طور مستقیم در جذب پروتیين دخيل است. هر چقدر پروتیين مصرفي بيشتر باشد، مصرف اين ويتامين هم بايد بيشتر باشد بنابراين كاربرد عميقي در رشد دارد.

10ـ ويتامين C (اسيد اسكوربيك)

بيشتر ورزشكاران اهميت ويتامين C را در موفقيت نمي‌دانند. ويتامين C يك آنتي اكسيدان است كه سلول‌هاي ماهيچه‌اي را محافظت مي‌كنند و از خطر راديكال‌هاي آزاد جلوگيري مي‌‌كند و باعث بهبودي در رشد مي‌شود و ماده نگهدارنده استخوان‌ها و ماهيچه‌ها است و استرس را كاهش مي‌دهد. علاوه بر اينها، در جذب آهن موثر و ضروري است و كمك در اكسيژن‌رساني به وسيله اتصال اكسيژن به هموگلوبين است. همچنين در آزاد كردن هورمون‌هاي آنابوليسم جنسي شركت مي‌كنند.

بالاخره ويتامين C بيشترين حلاليت را در آب نسبت به ويتامين‌هاي ديگر دارد و سريع در آب منتشر مي‌شود و نيازمندي بدن ورزشكاران به اين ويتامين بسيار زياد است

arash.ocx بازدید : 618 شنبه 10 اردیبهشت 1390 نظرات (0)
كراتین منوهیدرات Creatine monohydrate


این نوع مكمل در بازار به صورت پودر، كپسول، قرص جویدنی و قطره یافت می شود. ولی در ایران اغلب به صورت پودر در بسته های 120 تا 1000 گرمی دیده می شود. مقدار كراتین منوهیدرات موجود در یك قاشق پودر كراتین حدود 5 گرم می باشد.
جدول 1- طرز مصرف كراتین منوهیدرات در ورزشكاران مرد



مرحله نگهدارنده

مرحله بارگیری وزن بدن

4-2 گرم9 گرم
كمتر از 36 كیلوگرم
5-3 گرم
10 گرم
41-36 كیلوگرم
6-3 گرم
11 گرم
45-42 كیلوگرم
7-4 گرم
13 گرم
50-46 كیلوگرم
7-4 گرم
14 گرم
55-51 كیلوگرم
8-4 گرم
15 گرم
59-56 كیلوگرم
8-4 گرم
16 گرم
64-60 كیلوگرم
9-5 گرم
17 گرم
68-65 كیلوگرم
9-5 گرم
18 گرم
73-69 كیلوگرم
10-5 گرم
19 گرم
77-74 كیلوگرم
10-5 گرم
20 گرم
82-78 كیلوگرم
11-6 گرم
22 گرم
86-83 كیلوگرم
12-6 گرم
23 گرم
91-87 كیلوگرم
12-6 گرم
24 گرم
95-92 كیلوگرم
13-7 گرم
25 گرم
بیشتر از 95 كیلوگرم

جدول 2- طرز مصرف كراتین منوهیدرات در ورزشكاران زن



مرحله نگهدارنده

مرحله بارگیریوزن بدن

3-2 گرم6 گرم
كمتر از 36 كیلوگرم
4-2 گرم
7 گرم
41-36 كیلوگرم
4-2 گرم
8 گرم
45-42 كیلوگرم
5-3 گرم
9 گرم
50-46 كیلوگرم
5-3 گرم
10 گرم
55-51 كیلوگرم
5-3 گرم
10 گرم
59-56 كیلوگرم
6-3 گرم
11گرم
64-60 كیلوگرم
6-3 گرم
12 گرم
68-65 كیلوگرم
7-4 گرم
13 گرم
73-69 كیلوگرم
7-4 گرم
14 گرم
77-74 كیلوگرم
7-4 گرم
14 گرم
82-78 كیلوگرم
8-4 گرم
15 گرم
86-83 كیلوگرم
8-4 گرم
16 گرم
91-87 كیلوگرم
9-5 گرم
17 گرم
95-92 كیلوگرم
9-5 گرم
18 گرم
بیشتر از 95 كیلوگرم

توصیه های مهم هنگام مصرف كراتین:

اگر در مرحله نگهدارنده وقفه ای 5 روزه یا بیشتر ایجاد شود، باید مراحل بارگیری و نگهداری را مجدداً از اول شروع كنید برای كسب نتیجه ایده آل بهتر است حداقل 6 ماه كراتین را مصرف كنید.

كراتین زمانی بهترین اثر را دارد كه همراه مواده قندی مصرف شود. هنگام استفاده از كراتین آب و مایعات به مقدار زیاد بنوشید در كنار مصرف كراتین می توانید از مكملهای فولات، ویتامینهایB6 وB12 نیز استفاده نمایید.

مكملهای دیگر چون فسفاژنPhosphagen و فسفاژن اچ پیPhosphagen HP نیز دقیقاً مانند كراتین منو هیدرات عمل كرده و دستور مصرف و موارد استفاده آنها نیز مانند كراتین منوهیدرات می باشد. فقط فسفاژن اچ پی را می توان به طریقه ذیل نیز مصرف نمود:
5 روز اول روزانه 4 بار و هر بار یك پیمانه و بعد از 5 روز، روزانه 1 تا 2 بار هر بار یك پیمانه.

تعداد صفحات : 81

درباره ما
من در این وبلاگ قصد دارم در مورد ورزش بدنسازی اطلاعاتی در اختیار دوستان عزیز قرار بدم تا بهتر بتونن در این رشته موفق بشن arash ocx
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 401
  • کل نظرات : 61
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 35
  • آی پی دیروز : 17
  • بازدید امروز : 43
  • باردید دیروز : 24
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 2
  • بازدید هفته : 619
  • بازدید ماه : 3,864
  • بازدید سال : 16,330
  • بازدید کلی : 490,040