مجازات برای یك ورزشكار دوپینگی

دكتر حق‌شعار در پاسخ به این سوال كه با ورزشكار دوپینگی چه رفتاری باید داشت، می‌گوید: اشد مجازات را برای ورزشكاری كه دوپینگ می‌كند، باید در نظر گرفت.

او با تعریف دیگری از دوپینگ، دیدگاه خود را به طور واضح تری بیان می‌كند: دوپینگ شكل تغییر یافته نامردی، بی‌معرفتی و خیانت در زمان‌های قدیم است. در آن زمان ورزشكاران بر سر و صورت حریف خاك می‌پاشیدند و یا نقطه ضعف آنها را می‌یافته و از آن راه او را آزار می‌دادند و این شیوه حداقل به عینه قابل مشاهده بود.

حق‌شعار به رسالت خطیر ورزش اشاره می‌كند و می‌گوید: هدف و رسالت ورزش، چیزی بیش از هنر است و در ورزش هدف پرورش جسم نیست.

ورزشكار در تعریف، فردی است دارای عقل و جسم سالم بوده و رابطه میان او دو را دریافته و درك كرده است.

دوپینگ یعنی سوء استفاده از حس اخلاق، نجابت درونی ، اعتماد خالصانه مردم و همین‌طور اعتماد قهرمانان دیگر حاضر در مسابقه و به همین دلیل هم بزرگترین جرم است چرا كه هیچگاه ورزش و دنیای فریب در كنار هم نمی‌گنجند.

بنابراین می‌توان صفت بزرگترین فریب را به دوپینگ نسبت داده و آن را ننگ آور و بی‌شرمانه خواند در حالیكه انصاف، شجاعت و صداقت، اهداف و رسالت ورزش است.

دكتر حق‌شعار در پاسخ به این سوال كه آیا نباید برای ورزشكاران شرایط روحی خاصی در نظر گرفت و به این شدت با آنان برخورد ننمود، می‌گوید:
وقتی شخصی ورزش می‌كند، اتفاقی در بدن و تركیب هورمون‌های او می‌افتد كه به طور ناخودآگاه تصویر مثبت‌تری از خود، جهان و پیرامونش خواهد داشت و به دنبال این تغییرات، قدرت تصمیم‌گیری او نیز بالاتر می‌رود.

همچنین حس‌های دیگر او مانند مسوولیت پذیری ورزشكار در قبال خود و جامعه و نیز مردم بهبود خواهد داشت و در نهایت او در یك وضعیت جسمانی و روانی ایده‌آل قرار دارد و در كمال سلامت است.

بنابراین از چنین شخصی انتظار می‌رود تا همیشه بهترین تصمیم را بگیرد اما ورزشكار دوپینگی كاملا" عكس آن عمل كرده و در بهترین شرایط بدترین و زشت‌ترین تصمیم را می‌گیرد و بنابراین اشد مجازات را باید برای او در نظر گرفت و طرد كردن او مجازات خوبی است.

مقصر اصلی كیست؟
برای شناخت مقصر اصلی باید بیشتر تحقیق كرد اما در نهایت یك موضوع واضح است و آن اینكه فیلترهای مناسب برای انتخاب ورزشكاران ملی‌پوش و شناخت ورزشكار، پهلوان و قهرمان وجود ندارد