![](http://www.ali-tabrizi.com/data/media/16/26.jpg)
سه بار قهرماني قهرمانان جهان، عناوين متعدد جهاني و آسيايي و استمرار در موفقيت، علي تبريزي را تبديل به قهرماني كرده كه از مرزهاي دنياي آماتوري فراتر رفته است. او كه به دليل مسائل مختلف نيمي از عمر قهرماني خود را خارج از مرزهاي ايران گذراند، اين روزها سوداي حرفهاي شدن در سر دارد و ميخواهد چالشي تازه در زندگي ورزشي خود تجربه كند. او با فروتني ميگويد كه هنوز براي رقابت با بهترينهاي دنيا، بايد نقاط ضعفش را برطرف كند. با علي تبريزي درباره برنامههاي آتياش گفت و گويي انجام داديم كه در ادامه ميخوانيد.
* سوالي كه خوانندگان از ما ميپرسند را تكرار ميكنيم؛ علي تبريزي كي حرفهاي ميشود؟
- انشاالله از سال آينده در مسابقات حرفهاي شركت ميكنم و سعي دارم قبل از مستر المپيا، يك مسابقه سبكتر را تجربه كنم.
* مجوزي براي حضور مستقيم در مستر المپيا داري؟
- چون سه بار اورآل (قهرمان قهرمانان) جهان شدم، رافائل با جيم منيون صحبت كرده و قرار شد كه براي مستر المپيا نيازي به كسب سهميه نداشته باشم.
* الان مشكل خاصي براي آماده سازي نداري؟
- متاسفانه از ناحيه كتف راست آسيب ديده ام. سعي مي كنم تا سال آينده با همين كتف مدارا كنم و بعد از آن، درمانش كنم.
* خيلي از آماتورها وقتي به دنياي حرفهايها رفتند، موفقيت قابل ذكري نداشتند. علي تبريزي با اين سابقه درخشان در مسابقات آماتوري، نگران نيست كه در رقابتهاي حرفهاي مثلاً جزو ده نفر اول نباشد؟
- براي مسابقهاي مثل مستر المپيا، هيچ نگران نيستم كه جزو 10 نفر اول نباشم. ولي مطمئنم به جز مسابقهاي در سطح المپيا و آرنولد كلاسيك، در هر مسابقهاي باشم جزو سه نفر اول هستم.
* يقين داري كه در سطح حرفهايها موفق خواهي شد؟
- بله. سال گذشته هم كه براي تماشاي مسترالمپيا رفته بود، رافائل سانتونجا اصرار كرد كه هرچه زودتر حرفهاي شوم. بهرحال او سالها رئيس كميته داوران IFBB بوده و ديد فني خوبي دارد.
* اما مثلاً روبرت پيوتركويچ كه در سطح آماتوري يكي از رقيبان شما هم بود، همين هفته پيش در آرنولد كلاسيك بين چهارده نفر، چهاردهم شد. - روبرت از اول هم خوب نبود. در مسابقات آماتوري هم هيچ وقت من را شكست نداد. او خيلي زحمت كشيده و حجم خوبي هم دارد، ولي استيل بدني او شانسي برايش باقي نميگذارد. * نمونه ديگري از بي توجهي داوران به تازه واردها، بدنسازي مثل ادوارد نون است كه يكي از پديدههاي امسال بود اما در مستر المپيا اوت شد. - در مستر المپيا و آرنولد كلاسيك همينطور است. بايد سه چهار سال حضور پيدا كني تا شناخته شوي. شانس موفقيت در سالهاي اول بسيار كم است. متاسفانه در مسابقات به «گنده بدني» راي ميدهند ولي در همين سطح هم داوراني هستند كه بدنسازاني مثل شان ري، فلكس ويلر و فرانسيس بنفاتو را بپسندند. يعني به آناتومي، تفكيك و جزئيات راي ميدهند. مثل همين راني راكل كه با تناسبش دنيس ولف را شكست ميدهد، چون آناتومي قشنگي دارد. از سوي ديگر بايد قبول كنيم مسابقهاي در سطح المپيا، جنگ اسپانسرهاست. * اتفاقاً اين سوال بعدي من بود. خيليها ميگويند كه بدون اسپانسر قوي، نميتوان موفق بود. آيا امروز چنين اسپانسري براي شما پيدا شده؟ - با نمايندگان دو سه شركت صحبتهايي شده، ولي ابتدا بايد رفت و اعلام حضور كرد. من تا وقتي كه در اولين مسابقهام شركت نكردهام، نميتوانم خيلي روي اسپانسر حساب كنم. * شما در حال حاضر 38 سال داري. يعني دقيقاً مشابه شرايطي كه توني فريمن به دنياي حرفهايها آمد. آيا بهتر نبود سه چهار سال پيش به حرفهايها ميپيوستي؟ - همان توني فريمن كه مثال زدي، در اين سالها بهتر شده. بدنسازي ورزشي است كه تا 45 سالگي مي شود آن را در سطح حرفهاي ادامه داد و من از اين جهت نگراني ندارم. * معمولاً بدنسازاني كه در صحنه حرفهاي موفق ميشوند، مربيان برجستهاي هم دارند. مثل چارلز گلس، چاد نيكولز، هني رامبد و.... آيا قصد داري با يك مربي بزرگ كار كني؟ - يكي از افرادي كه نظر خوبي در مورد حرفهاي شدن من داشت، همين چارلز گلس بود. وقتي مرا ديد، گفت: تا الان كجا بودي؟ او معتقد بود كه در سطح حرفهايها ميتوانم موفقيت هايي داشته باشم. * مربياني مثل گلس چقدر دستمزد ميگيرند؟ - به خيلي مسائل بستگي دارد ولي معمولاً براي يك دوره شش ماهه، 10 تا 15 هزار دلار ميگيرند. البته اين رقم ثابت نيست. مثلاً من فكر نميكنم جي كاتلر به هني رامبد پولي پرداخت كند. چون رامبد با جي كاتلر مشهور ميشود و در سالهاي آينده از اين شهرت بهره برداري ميكند. * با حرفهايها رابطه داري؟ - بله. با گوستاو بادل، شهريار كمالي، دوريان يتس، دنيس ولف و.... اتفاقاً دوريان يتس پيشنهاد داد مثل فلكس لوئيس با او و براي شركت او كار كنم. چون خودش به تازگي خط توليد مكملهاي غذايي راه انداخته. * حرفهايها درآمد زيادي از بدنسازي دارند؟ - نه چندان. البته حساب قهرمانان مستر المپيا رابايد جدا كنيم. مثلاً همين دنيس ولف اولين سالي كه به حرفهايها رفت درآمدي نداشت و دوستانش كمكش ميكردند و خيلي خوشحال بود كه در يك مسابقه 20 هزار دلار گرفته است. البته كسب درآمد به اين سادگي هم نيست، دنيس ولف با جانش بازي كرد كه به فينال المپيا برسد. * به مساله مهمي اشاره كردي؛ به هرحال ورزش حرفهاي تبعاتي دارد و عوارضي. آيا از اين واهمه نداري كه دچار عوارض آن شوي؟ - من از اولين سالي كه ورزش كردم تا الان، خدا را شكر هيچ مشكلي نداشتم. همين ديشب چكاپ بودم، آزمايش خون، كبد، كليه. من هميشه سعي كردم كه سلامتي خودم را در اولويت قرار دهم. در همين ايران، بعضي از دوستان را ميبينم كه براي قهرماني با خودشان چكار ميكنند، تعجب ميكنم. من براي قهرماني با جانم بازي نميكنم و هيچ وقت هم نخواهم كرد. به عقيده من، قهرماني زودگذر است و نبايد به هر قيمتي به آن رسيد. * آيا علي تبريزي براي ورود به جمع حرفهايها نقطه ضعفي احساس ميكند؟ - نقطه ضعف زياد دارم. مهم ترين آن سايزم است. من بايد واقع بين باشم، مثلاً زيربغلهايم هنوز حرفهاي نشده. چون وزنههايي كه تا به حال زدهام، حرفهاي نبوده است. * آخرين سوال؛ اصلاً به مسابقات 202 پونديها فكر نميكني؟ - اصلاً دوست ندارم.